Ikyremil, czyli taki inny limeryk.

Hej!

Za szybko następuje dwudziesty po osiemnastym... za szybko dla mnie. Nawet jeszcze nie zdążył się ostatni tworek przeżreć Wam w oczach i mnie także, a tutaj już coś nowego trzeba wrzucać. Nie, nie, nie... taka częstotliwość podskakuje pod grafomanię. Musimy coś z tym zrobić... a pisząc "musimy", mam konkretnie siebie na myśli. :)

Dlatego ogłaszam wszem i wobec, iż dwudziesty, zaraz po cyklu +18po22, będzie dniem limeryków!

Bo tak, tak, i takowe przychodziło mi popełniać. Nie jest ich zbyt wiele, ale na kilka dwudziestek starczy. A jak zacznie brakować, może przyjdzie wena i nieco pomoże? Kto wie. Oby przyszła.

Zaczynamy więc... aha, może na początek: co to za tytuł i cóż to jest limeryk?
Tytuł jest roboczy, chwilowo na nic bardziej błyskotliwego nie wpadłem.
A co do limeryków, to nie mam zamiaru sam tego opisywać, bo wyszłoby, że się mądrzę, albo co gorsza coś poprzekręcam i wyjdę nierzetelnie (sic!)... Dlatego pozwolicie, że posiłkował się będę niezastąpioną Wikipedią!

Limeryk (ang. limerick, od miasta Luimneach w Irlandii) — miniaturka liryczna; nonsensowny, groteskowy, wierszyk o skodyfikowanej budowie:

• pięć wersów o ustalonej liczbie sylab akcentowanych (w klasycznym limeryku wersy I, II i V liczą po trzy zestroje, a wersy III i IV – po dwa),
• układ rymów aabba,
• główne metrum: anapest lub amfibrach,
• trzeci i czwarty wers krótsze od pozostałych (zwykle o 2-3 sylaby),
• nazwa geograficzna w klauzuli pierwszego wersu (podstawa rymu a).

Utwór ten, który pod względem treści jest rymowaną anegdotą, ma też zwykle stały układ narracji:

• wprowadzenie bohatera i miejsca, w którym dzieje się akcja, w pierwszym wersie,
• zawiązanie akcji w wersie drugim (często wprowadzony jest tu drugi bohater),
• krótsze wersy trzeci i czwarty to kulminacja wątku dramatycznego,
• zaskakujące, najlepiej absurdalne rozwiązanie w wersie ostatnim.

Zawiłe... tak, wiem. Ale pisanie tego czegoś nie jest trudne, o ile znajdzie się pomysł i kilka pasujących do siebie rymów. Częstochowskich, a jakże, bo to ma takie być! :)
Jak wiecie, a może i nie wiecie, moja interpretacja zasad różnorakich bywa dość elastyczna.Słowem... ciężko mi wpisać się w niektóre ramy. Z tego wynika nietypowość moich limeryków... a może inna typowość? To się jeszcze okaże.

To tyle tytułem wstępu... a teraz pozostawiam Was z jednym z moich limeryków. Nie miejcie niedosytu... przecież dopiero zaczynamy!

[O kształceniu się]

Miałem kumpla, zwanego Januszem.
Co dzień studiował, wielką miał tuszę.
Mówię: "Miast leżeć, czasem
Wyjdź na rower, na basen!"
Mruczał: "Magisterkę pisać muszę..."