Dzisiaj KaKu w nieco okrojonej wersji, ale tylko do jutra, kiedy to zostanie uzupełnione o wydarzenia z soboty i niedzieli. Także nie martwić się, że tylko do piątku - wszystko będzie się zgadzać po malutkiej edycji. :)
A w tym tygodniu przedstawię trochę więcej wierszy niż ostatnio, co powinno ucieszyć osoby chcące odświeżać sobie poezję, a także poszerzać poetyczne horyzonty.
Zapraszam do lektury!
***
16 luty
Polska
Urodzili się:
Julian Ursyn Niemcewicz herbu Rawicz, pseud. i krypt.: Anonim; Iwan Wasilewicz, oficer w wojsku moskiewskim; (ur. 16 lutego 1757 w Skokach na Polesiu, zm. 21 maja 1841 w Paryżu) – polski dramaturg, powieściopisarz, poeta, historyk, pamiętnikarz, publicysta, tłumacz, wolnomularz, znany głównie z: Powrót posła. Komedia w 3 aktach (komedia polityczna)
Kazimierz Julian Kutz (ur. 16 lutego 1929 w Szopienicach) – polski reżyser filmowy, teatralny i telewizyjny, scenarzysta filmowy, członek założyciel Stowarzyszenia Filmowców Polskich (1966).
Wyreżyserował ponad dwadzieścia filmów fabularnych, z czego sześć o Górnym Śląsku. Zrealizował m.in. filmową trylogię śląską Sól ziemi czarnej (1969), Perła w koronie (1971), Paciorki jednego różańca (1979), za który otrzymał Grand Prix Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w 1980 na 7. FPFF. Drugi raz Grand Prix dostał w 1994 na 19. FPFF za film Zawrócony. Kazimierz Kutz zrealizował także wiele przedstawień dla Teatru Telewizji.
Czesław Niemen, właściwie Czesław Juliusz Niemen-Wydrzycki (ur. 16 lutego 1939 w Starych Wasiliszkach, zm. 17 stycznia 2004 w Warszawie) – polski kompozytor, multiinstrumentalista, piosenkarz i autor tekstów piosenek.
Co tutaj o tym Panu napisać... Hmm. Od 18 do 20 stycznia 1964 Czesław Niemen wraz z grupą Niebiesko-Czarni występował przed koncertami Marleny Dietrich w Sali Kongresowej w Warszawie. W pierwszej części koncertu Marlene Dietrich usłyszała utwór Niemena „Czy mnie jeszcze pamiętasz”, który w listopadzie 1964 r. nagrała na płytę z własnym tekstem („Mutter, hast du mir vergeben”).
Oficjalnie opuścił zespół Niebiesko-Czarni w listopadzie 1965, a jesienią 1966 wraz z muzykami zespołu Chochoły utworzył zespół Akwarele. W roku następnym odbył z nimi pierwszą trasę, rozpoczętą koncertem 16 stycznia 1967 r. w Jeleniej Górze. Dokonał nagrań dla radia i na małą płytę, a w kwietniu 1967 r. zarejestrował materiał na longplay Dziwny jest ten świat. 25 czerwca 1967 wystąpił z piosenką tytułową z płyty "Dziwny jest ten świat" na festiwalu w Opolu, gdzie wzbudził wielkie zainteresowanie i otrzymał m.in. nagrodę Polskiego Radia. Piosenka „Dziwny jest ten świat” stała się najbardziej znanym z polskich protest-songów i hymnem młodzieży końca lat sześćdziesiątych.
Zmarła Kazimiera "Iłła" Iłłakowiczówna, (ur. 6 sierpnia 1892 w Wilnie, zm. 16 lutego 1983 w Poznaniu) – polska poetka, prozaik, dramaturg i tłumaczka.
Była nieślubną córką Barbary Iłłakowiczówny i Klemensa Zana (syna Tomasza Zana "Promienistego", bliskiego przyjaciela Adama Mickiewicza). Została wcześnie osierocona i wychowywała się u krewnych, przygarnęła ją Zofia Buyno z Zyberk-Platerów, która stała się swego rodzaju przybraną matką poetki.Należała do najwybitniejszych postaci życia literackiego Warszawy w dwudziestoleciu międzywojennym. Wyrazista osobowość, żywa inteligencja, siła woli, elegancja, także pewna kapryśność i nieprzewidywalność w kontaktach z ludźmi czyniły z niej osobę fascynującą towarzysko, chociaż trudną. We wczesnej młodości fascynował ją ruch feministyczny, żywy już w okresie modernizmu. Zawsze jednak, głęboko wierząca, czuła silną więź z duchowością chrześcijańską. Iłła (jak nazywali ją bliscy) miała rozległy krąg przyjaciół, wśród których byli Witkacy, Julian Tuwim (po jego śmierci poświęciła mu wzruszające wspomnienie Pozgonne Tuwimowi), Maria Dąbrowska (porównująca ją w swym Dzienniku do hiszpańskiej mistyczki św. Teresy z Avila).
Jedwabny lśniący sznur
Lękam się przyjścia nocy
i własnych strasznych śnień.
Przychodzisz co noc do mnie,
ty czy twój złudny cień.
Przychodzisz bardzo blady,
zanim zapieje kur,
a w ręku masz jedwabny,
skręcony, lśniący sznur.
I z wolna się nachylasz
i mówisz słodkie słowa,
leży przy mojej głowie
twoja najdroższa głowa
i czuję, jak twe serce
na moim sercu bije!
Ty sznurem śród pieszczoty
oplatasz moją szyję.
Rano oglądam z trwogą
krwawy od stryczka ślad.
Przychodzisz co noc do mnie
ty czy nasłany kat
i bezlitosną ręką,
zanim zapieje kur,
zaciskasz mi na szyi
jedwabny, lśniący sznur.
Świat
Dobra, teraz malutki łamaniec językowy, ciekawostka... urodził się Mahershalalhashbaz Ali (ur. 16 lutego 1974 w Oakland) - amerykański aktor, najbardziej znany z roli Richarda Tylera w serialu 4400. Występował także w CSI: Kryminalne zagadki Las Vegas (CSI: Crime Scene Investigation) jako ochroniarz (gościnnie), oraz w filmach Ciekawy przypadek Benjamina Buttona jako Tizzy i Predators.
Zmarł Giosuè Alessandro Giuseppe Carducci (ur. 27 lipca 1835 w Valdicastello di Pietrasanta, zm. 16 lutego 1907 w Bolonii) – włoski poeta. Przez swoich rodaków często był uznawany za twórcę narodowego i wieszcza zjednoczonych Włoch. Jako zwolennik wyrafinowanej estetyki kategorycznie odrzucił swobodę twórczą romantyzmu i czerpał głównie ze wzorców antycznych oraz z włoskiej tradycji klasycznej. Będąc długoletnim wykładowcą bolońskiego uniwersytetu, brał intensywny udział w bieżących dyskusjach politycznych oraz prowadził ożywioną działalność krytycznoliteracką. Dorobek Carducciego zwieńczono w roku 1906 Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury za „twórczą energię, świeżość stylu i siłę liryczną, tak charakterystyczne dla jego poetyckich arcydzieł”
Panteizm
Jam ci nie mówił, wszechwidzące słońce,
Jam się nie zwierzał, czujne gwiazdy, wam:
Imię jej, kwiecie, cudne, jaśniejące,
kryję w swym łonie, bo chcę mieć je sam.
A jednak znana już gwiazd całej straży,
W noc cichą, ciemną, moja tajemnica,
O niej, zachodząc, w łunach słońce gwarzy
Z wschodzącą kulą srebrnego księżyca.
Na jasnych równinach, w gęstwie niedostępnej
Krzew każdy o niej, każdy mówi kwiat;
Ptaki śpiewają: Poeto posępny,
I na cię słodki sen miłości padł.
Jam nic nie mówił; jednak boskim ruchem
Jej drogie imię brzmi na ziemi, niebie;
Wonnym akacyj sypiąc na mnie puchem,
Szepce mi wszechświat: Ona kocha ciebie!
Wydarzenia:
1848 – Odbył się ostatni paryski koncert Fryderyka Chopina.
17 luty
Polska
Wydarzenia:
1834 – We Lwowie odbyła się prapremiera Zemsty Aleksandra Fredry.
Świat
Urodzili się:
Rene Russo, właściwie Rene Marie Russo (ur. 17 lutego 1954 roku w Burbank w stanie Kalifornia) – amerykańska aktorka i producentka filmowa, modelka.
Na jej całe dotychczasowe doświadczenie aktorskie składały się drobne role w dwóch filmach z początku lat osiemdziesiątych, jednak została obsadzona w roli narzeczonej Toma Berengera w filmie Pierwsza liga (Major League, 1989). Kolejną rolą Russo był angaż do thrillera Freejack (1992), gdzie na planie spotkała Micka Jaggera, swą miłość sprzed lat, oraz poznała scenarzystę Danny'ego Gilroya - pobrali się 14 marca 1992 roku. Na swoim koncie ma role w filmach takich jak: Zabójcza broń 3, Epidemia, Showtime.Loreena McKennitt OC (ur. 17 lutego 1957 w Morden w prowincji Manitoba) – kanadyjska piosenkarka i harfistka wykonująca muzykę celtycką.
McKennitt znana jest ze swoich adaptacji tradycyjnych celtyckich pieśni oraz z muzyki napisanej do wielu wierszy. Nadal mieszka w Stratford.
W sierpniu 2004 została odznaczona za całokształt dorobku muzycznego Orderem Kanady, najwyższym cywilnym odznaczeniem w Kanadzie.
W marcu 2012 Loreena wystąpiła wraz z ośmioosobowym zespołem w Sali Kongresowej w Warszawie oraz w Domu Muzyki i Tańca w Zabrzu na dwóch koncertach w ramach trasy "Celtic Footprints Tour
Louis Diamond Upchurch (ur. 17 lutego 1962 w Subic Bay Naval Station, Filipiny), amerykański aktor. Jego ojciec był Amerykaninem pochodzenia szkocko-irlandzko-hawajsko-indiańskiego (z plemienia Czirokezów), zaś matka pochodziła z Filipin, ale prócz filipińskich przodków, posiadała także korzenie hiszpańskie, chińskie i japońskie. Yyy... Hmm... tak. Tyyyle krwi. :)
Zagrał on w m.in. w filmie biograficznym pod tytułem La Bamba gdzie zagrał główną rolę Ritchiego Valensa
Zmarł Alfred Newman (ur. 17 marca 1901 w New Haven, Connecticut, zm. 17 lutego 1970 w Hollywood, Kalifornia) – jeden z najważniejszych kompozytorów filmowych w historii Hollywood.
Autor muzyki do około 300 obrazów. 45-krotnie nominowany do Nagrody Akademii Filmowej; Oskara odbierał 9 razy. Jest autorem muzyki towarzyszącej logo 20th Century Fox. Jego brat Lionel także był kompozytorem. Kompozytorami muzyki filmowej są również jego dwaj synowie – Thomas i David.
18 luty
Polska
Urodzili się:
Jerzy Gierałtowski (ur. 18 lutego 1931 w Lublinie, zm. 19 sierpnia 2001 w Warszawie) – polski prozaik.
Ukończył studium felczerskie. W ciągu swojego życia imał się wielu zawodów; był robotnikiem, marynarzem, taksówkarzem, ładowaczem, pracownikiem prewentorium. W latach 1943–1944 działał w Szarych Szeregach. W latach 1951–1954 służył w Marynarce Wojennej. W 1968 roku debiutował jako prozaik na łamach miesięcznika "Twórczość". W 1970 roku otrzymał Nagrodę Kościelskich.
Jego nowela: Wadera, z roku1977, doczekała się ekranizacji – film Wilczyca z 1982 roku jest klasykiem polskiego horroru, jakkolwiek dziwnie by to nie zabrzmiało!
Halina Kunicka (właśc. Halina Kydryńska) (ur. 18 lutego 1938 we Lwowie) – polska piosenkarka.
Była szczególnie popularna w latach 60 XX w. i 70 XX w. Do jej największych przebojów należą „Orkiestry dęte”, „Niech no tylko zakwitną jabłonie”, „Lato, lato czeka”, „Od nocy do nocy”, „To były piękne dni”.
Jej dwanaście płyt, w tym trzy „złote”, zostało sprzedanych w ponad milionie egzemplarzy.
Leszek Aleksander Moczulski (ur. 18 lutego 1938 w Suwałkach) – polski poeta, autor tekstów piosenek.
Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutował jako poeta w 1959 w Dzienniku Polskim, publikował także w Tygodniku Powszechnym. Od 1956 roku mieszka w Krakowie.
Napisał słowa do wielu utworów Skaldów, m.in. Cała jesteś w skowronkach. Jego poezję śpiewali też Marek Grechuta (np. Korowód), Grzegorz Turnau (np. Do wód) oraz Czesław Niemen (Z pierwszych ważniejszych odkryć). Wydał także kilka tomików literackich: 70 widoków w drodze do Wenecji (1992), Elegie o weselu i radosne smutki (1997), Jej nigdy za późno, Dziękczynienia po Komunii Świętej (2006) i kilkanaście książek dla dzieci.
Ryszard Milczewski-Bruno (ur. 18 lutego 1940 roku w Tarpnie k. Grudziądza, zm. 17 maja 1979 w Nowej Wsi Szlacheckiej, pow. brodnicki) - polski poeta. Debiutował w 1958 roku wierszem Starość dłoni w tygodniku społeczno-kulturalnym "Orka". Pisał reportaże do "Faktów" z zamiarem wydania ich w przyszłości w postaci tomu Waga lita ciepła.
Za pierwszy tom poezji otrzymał dwie nagrody: im. Peipera, przyznawaną przez "Ugrupowanie literackie 66" we Wrocławiu oraz miesięcznika "Poezja" za najlepszy zbiór wierszy roku 1971. Za tomik Podwójna należność otrzymał po raz drugi nagrodę im. Peipera, a także nagrodę im. Piętaka. Był przyjacielem Edwarda Stachury. Zmarł w wyniku wypadku - utopił się w jeziorze.
Najpopularniejszym wierszem Milczewskiego-Bruna jest Gdzieś w nas, który (z pominięciem jednego wersu) do własnej muzyki wykonywał Marek Grechuta.
Świat
Urodzili się:
André Breton (ur. 19 lutego 1896 w Tinchebray, zm. 28 września 1966 w Paryżu) – francuski pisarz, poeta, eseista i krytyk sztuki, teoretyk surrealizmu. Przywódca ruchu surrealistycznego, najbardziej znany jako twórca trzech manifestów surrealistycznych (1924, 1930, 1946), i książek Nadja (1928), Szalona miłość (1937). Należał do czołowych postaci wywierających wpływ na ocenę sztuk plastycznych i literackich XX w.
Wolny związek (fragment)
Moja żona o szyi jak jęczmień
Moja żona o piersi jak Dolina Złota
Jak schadzki w samym łożysku potoku
O dwojgu piersi nocnych
Moja żona o piersiach jak morskie kretowisko
Moja żona o piersiach jak rubinowe tygielki
O piersiach jak widmo róży pod rosą
Moja żona o brzuchu jak rozwinięty wachlarz dni
O brzuchu jak olbrzymi szpon
Moja żona o grzbiecie ptaka co ulatuje pionowo
O plecach z żywego srebra
O plecach ze światła
O karku z toczonego kamienia i wilgotnej kredy
I jak spodek szklanki z której się piło
Moja żona o biodrach czółna
O biodrach kandelabru i lotek u strzały
I piór białego pawia
O biodrach nieczułej wagi
Moja żona o pośladkach z fajansu i amiantu
Moja żona o pośladkach jak grzbiet łabędzia
Moja żona o wiosennych pośladkach
O płci mieczyka
Moja żona o płci jak pole złotonośne i australijski dziobak
Moja żona o płci jak alga i jak starodawne cukierki
Moja żona o płci lustrzanej
Moja żona o oczach pełnych łez
O oczach jak fioletowa zbroja i jak magnetyczna igła
Moja żona o oczach sawanny
Moja żona o oczach jak woda do picia w więzieniu
Moja żona o oczach jak las pod siekierą
O oczach na poziomie wody na poziomie powietrza ziemi i ognia
Przełożył z francuskiego
Adam Ważyk
John Joseph Travolta (ur. 18 lutego 1954 w Englewood) – amerykański aktor, piosenkarz i artysta estradowy. Najbardziej znany z filmów Gorączka sobotniej nocy, Pulp Fiction i musicalu Grease. Dwukrotnie nominowany do Oscara.
 |
| Vincent Vega z filmu Pulp Fiction - kultowa rola Travolty. |
Paul Mazzolini (pseudonim Gazebo, ur. 18 lutego 1960 w Bejrucie, Liban) – włoski piosenkarz, wykonawca gatunku italo disco. Urodził się w Libanie jako syn włoskiego dyplomaty i amerykańskiej piosenkarki.
Według legendy wypromowanej przez fanów, gry na gitarze nauczył się w wieku 10 lat, by zaimponować nią szkolnej koleżance. Jako nastolatek rozpoczął karierę muzyczną, początkowo były to epizody w zespołach różnych stylów muzycznych – jazz, rock, punk. Ich pierwszą wspólną produkcją był skomponowany w 1982 utwór Masterpiece, który zagościł na listach przebojów.
Największy sukces jeśli chodzi o listy przebojów odniósł singel wydany rok później: I Like Chopin.
Wydarzenia:
2006 - Rekordowych 1,2 mln widzów przybyło na koncert grupy The Rolling Stones na plaży Copacabana w Rio de Janeiro.
19 luty
Polska
Urodził się Napoleon Stanisław Adam Feliks Zygmunt Krasiński hrabia herbu Ślepowron (ur. 19 lutego 1812 w Paryżu, zm. 23 lutego 1859 tamże) – jeden z trójcy wieszczów, największych poetów polskiego romantyzmu.
Debiutował w 1828 jako autor przepojonych makabrą opowieści gotyckich. Już wtedy ujawniły się najbardziej charakterystyczne cechy pisarstwa Krasińskiego: jego obsesja cierpienia, zagłady i śmierci, a przy tym wewnętrzny konflikt między życiowym konwenansem a etosem romantycznej walki narodowowyzwoleńczej, dały obfity plon w postaci twórczości literackiej pełnej frenezji, obrazów piekielnych oraz ostrych dysonansów na tle religijnym i społecznym. W późniejszym czasie – około roku 1847, wraz z wydaniem Ostatniego – Wieszcz zastąpił skrajną rozpacz dotychczasowych dzieł przesłaniem etyki chrześcijańskiej, która z czasem, uzupełniona o myśl mesjanistyczną, przerodzi się w żarliwe zawołania do ewangelicznej miłości.
Pannie Katarzynie
w natchnienia godzinie
Kto z nas po łąkach rankiem lub wieczorem
Gdzie nad strumieniem lub gdzie ponad borem
Nie szukał skrytej stokroci śród ziela,
Jak maleńkiego w trawie przyjaciela?
Kto się nie pytał jej listeczków cienkich,
Tak czerwoniutkich i tak bieluteńkich,
Czy kto w tej chwili gdzie do nas nie wzdycha?
A kwiat nam różnie odpowiadał z cicha.
Lecz teraz tuszę, że ostatni listek
Prawdę oznajmił — lub coś podobnego
Bardzo do prawdy — a zawsze nic złego!
Kłaniam więc kornie i to list mój wszystek!
A z nim upraszam obejść się tak samo
Jak z stokrociami — niech rozdarty lata
W kawałeczeczkach po przestrzeniach świata,
A nigdy w świecie nie spotka się — z mamą!
Zmarł Ludwik Szczepański, ps. Wincenty Ogórek (ur. 5 marca 1872 w Krakowie, zm. 19 lutego 1954 tamże) – polski literat, publicysta, dziennikarz, poeta, w młodości również taternik.
Jego ważniejsze dzieła to dwa tomiki poezji: Hymny (1897) i Srebrne noce. Lunatica (1897), utrzymane w młodopolskim nastroju dekadentyzmu i melancholii. Napisał też powieści Król powietrza (1908) i Przewrót (1911).
Piękna
W miesięcznej bieli jedwab przeźroczy
Ustrój swe ciało!
I zachwyć moje stęsknione oczy
Piękności chwałą!
O, marmurowa, w zorzy skąpana,
Smukła i biała!
Cudna — całuję twoje kolana,
Serce me pała!
Olśniony patrzę, patrzę w twe blaski,
Wznoszę ramiona:
O, różo złota — o, pełna łaski,
Bądź uwielbiona!
Pieśni się moje ku tobie wznoszą
W szczęsnym zachwycie.
Zdasz mi się cała, cała rozkoszą
W zwycięstwa świcie.
I każda kropla twej młodej krwi
Swobodnie płynie!
O, jakżeś piękna! Noc wznosi ci
Rozkoszy srebrną świątynię!
Świat
Urodzili się:
Vincenzo Monti (ur. 19 lutego 1754 w Alfonsine, zm. 13 października 1828 w Mediolanie) – włoski poeta, prozaik, dramaturg i tłumacz. Uważany często za najwybitniejszego przedstawiciela włoskiej poezji neoklasycznej.
Pisarstwo Montiego mieści się całkowicie w ramach neoklasycyzmu. Uprawiał przede wszystkim gatunki poetyckie wywodzące się z antyku i dawnej literatury włoskiej, wykorzystując stosowny rytm, harmonię zdań i słownictwo. Jego dzieła często oceniano jako zbyt intelektualne, dlatego też Leopardi nazwał go „poetą ucha i wyobraźni, w żadnym razie serca”
Jeffrey Warren Daniels (ur. 19 lutego 1955 w Athens, w stanie Georgia) – amerykański aktor, reżyser i scenarzysta filmowy, muzyk i dramatopisarz.
Za kreację doktora Rossa Jenningsa w komedii sci-fi Arachnofobia (1990) odebrał nagrodę Saturna. Jego występ jako Harry Dunne w duecie z Jimem Carreyem w komedii Głupi i głupszy (Dumb & Dumber, 1994) był nominowany do nagrody MTV Movie dla najlepszego duetu ekranowego. Kolejną nominację do Złotego Globu dostał za rolę intelektualnego snoba, który uważa siebie za wielkiego pisarza w komediodramacie Walka żywiołów (The Squid and the Whale, 2005).
Helen Fielding (ur. 19 lutego 1958 w Yorkshire) – angielska pisarka i dziennikarka. Przez wiele lat pracowała w Londynie jako dziennikarka prasowa i telewizyjna, podróżując do Afryki, Indii i Ameryki Środkowej. Zadebiutowała powieścią Potęga sławy, ale rozgłos przyniosły jej kolejne powieści: Dziennik Bridget Jones i W pogoni za rozumem.
Helen Fielding jest współautorką scenariuszy do filmów Dziennik Bridget Jones (reż. Sharon Maguire) oraz Bridget Jones: W pogoni za rozumem, będących adaptacjami jej powieści.
Seal, właśc. Sealhenry Olumide Samuel[1] (ur. 19 lutego 1963 w Londynie) – brytyjski piosenkarz i kompozytor. Trzykrotny zdobywca nagrody Grammy.
Zadebiutował jako wokalista na singlu Adamskiego "Killer" w 1990 r. Debiutancki album wydał rok później. Największe przeboje to: "Fly Like an Eagle (Kosmiczny Mecz)", "Walk on by", "Killer", "Crazy", "Kiss from a Rose (Batman Forever)", "This Could Be Heaven", "Love's Divine". Jego ostatnie przeboje to "Amazing", "The Right Life" a także "A Change Is Gonna Come", "I Am Your Man", "Thank You" i "Secret".
W kwietniu 1992 roku wraz z wieloma innymi artystami wziął udział w koncercie The Freddie Mercury Tribute Concert na stadionie Wembley w Londynie.
Zmarł René Char (ur. 14 czerwca 1907 w L'Isle-sur-la-Sorgue, zm. 19 lutego 1988 w Paryżu) – francuski poeta.
Urodził się w L'Isle-sur-la-Sorgue na Prowansji (departament Vaucluse), 20 km od Awinionu. Podczas II wojny światowej uczestniczył we francuskim ruchu oporu (Résistance). Był dowódcą oddziału partyzanckiego w Basses-Alpes.
Jego poezja jest przesiąknięta krajobrazami Prowansji. Debiutował w 1934 tomikiem Le marteau sans maître. Wczesna twórczość Chara była związana z ruchem surrealistycznym, od którego jednak później odszedł.
W KSIĘDZE OBERŻY
tłum. Artur Międzyrzecki
Zanim się ścięły szrony zimy
I nim zaśpiewał w izbie ogień,
Do karczmy błogiej przychodzimy,
By gorzko ruszyć zaraz w drogę.
Trzeba nam w leśne biegnąć strony,
Z wiatrami zmagać się bez końca,
Zawołać deszczom zapienionym:
Nuży ta gra oślepiająca!
Jedną znać chwilę pożegnalną,
Przeciętą nagłym gestem ręki,
Tę, co otwiera dal za dalą
I na policzkach lśni obrzękłych.
Jak słodka, niepochwytny ptaku,
Jest twoja gwiazda przeznaczona.
Jej promień dróg mi kreśli znaki,
Skręca w niej wiatr i człowiek kona.
Gdy wojnę kiedyś zakończymy
I zasklepione usną rany,
Do karczmy w Petersbach wrócimy
Z nowym pragnieniem nieskrywanym
20 luty
Polska
Urodzili się:
Jarosław Leon Iwaszkiewicz, pseudonim Eleuter (ur. 20 lutego 1894 w Kalniku, zm. 2 marca 1980 w Warszawie) – polski pisarz (prozaik, poeta i eseista), tłumacz i librecista, współtwórca grupy poetyckiej Skamander, współpracownik „Wiadomości Literackich”, wieloletni redaktor naczelny „Twórczości”.
Jego żoną była pisarka i tłumaczka Anna Iwaszkiewiczowa z domu Lilpop. Dalekim krewnym poety był kompozytor Karol Szymanowski.
Debiutował w 1915 wierszem Lilith w kijowskim piśmie „Pióro”. Debiut książkowy to Oktostychy w 1919.
A taki sonecik dla Was wygrzebałem...
Amore sacro
Mej drogi silne przęsła rzeźbione w betonie
W jakimś punkcie dalekim nad przepaścią prysły,
Pójdziemy jednak dalej: weźmy się za dłonie,
Nachylimy się znowu nad toń czarnej Wisły.
Czekają tam kamienne słupy całe w złocie,
Nieba szafirowego podpierając zręby,
I młodziutki Angliczek w gumowym paltocie
Ukaże nam w uśmiechu połyskliwe zęby.
W żółtawej krynolinie w fioletowe wianki
Dziewczyna ci spod czepka nadeśle spojrzenie
Na pół przyjaznej siostry a na pół kochanki...
I w granitowej ławie, tak, na zakończenie,
Ujrzymy kobiet grono, ciche jak wspomnienie,
W żałobie dźwigające bzów wielkie wiązanki.
Zofia Danuta Szaflarska (ur. 6 lutego 1915 roku w Kosarzyskach) − polska aktorka.
Danuta Szaflarska urodziła się w 1915 roku na Sądecczyźnie. W 1939 roku ukończyła warszawski Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej, a 14 września miał miejsce jej debiut. Następnie do 1941 roku występowała w Teatrze Polskim w Wilnie, a potem w teatrach konspiracyjnych (1942-1945). Brała udział w powstaniu warszawskim jako łączniczka. Po wojnie występowała w Teatrze Starym w Krakowie (1945-1946), Teatrze Kameralnym w Łodzi (1946-1949), Teatrze Współczesnym w Warszawie (1949-1954), Teatrze Narodowym w Warszawie (1954-1966) i Teatrze Dramatycznym w Warszawie (od 1966).
Niedawno, w 2012 roku, wystąpiła w głośnym filmie Pokłosie. Ponadto miała role w filmach takich jak: Janosik. Prawdziwa historia jako babcia Janosika, czy Ile waży koń trojański?
Emilia Krakowska (ur. 20 lutego 1940 w Poznaniu) – polska aktorka filmowa, estradowa i teatralna.
Jest aktorką filmową, która ugruntowała swoją pozycję udziałem w wielu serialach telewizyjnych. W latach 80. XX w. była członkiem Narodowej Rady Kultury. Należała do grupy aktorów, którzy nie bojkotowali sceny polskiej po wprowadzeniu stanu wojennego w 1981.
W 2005 roku podczas X Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach odcisnęła swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd.
Świat
Richard Burton Matheson (ur. 20 lutego 1926 w Allendale w stanie New Jersey, zm. 23 czerwca 2013 w Calabasas w stanie Kalifornia) – amerykański pisarz i autor scenariuszy, poruszający się w ramach fantastyki i horroru.
Jego najbardziej znanym dziełem jest powieść Jestem legendą, na podstawie której powstał film z Willem Smithem w roli głównej.
Kurt Donald Cobain (ur. 20 lutego 1967 w Aberdeen (USA), zm. 5 kwietnia 1994 w Seattle) – amerykański muzyk grunge'owy, najbardziej znany jako wokalista, gitarzysta, kompozytor i autor tekstów założonego wraz z Kristem Novoselicem zespołu Nirvana. W 1989 wydali swoją pierwszą płytę Bleach.
W 2003 artysta został sklasyfikowany na 12. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone, a w 2006 na 20. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów według Hit Parader.
***
C.D.N.
***
21 luty
Polska
Urodziły się:
Anna Milewska (ur. 21 lutego 1931 w Warszawie) – polska aktorka filmowa i teatralna, poetka.
Występowała w serialach (Szaleństwa panny Ewy, Dom, Złotopolscy) a także w filmach (chociażby Kogel-mogel).
Katarzyna Sobczyk (Kasia Sobczyk), właściwie Kazimiera Sawicka z domu Sobczyk (ur. 21 lutego 1945 w Tyczynie, zm. 28 lipca 2010 w Warszawie) – polska piosenkarka muzyki rozrywkowej, popularna głównie w okresie bigbitu.
W latach 1964–1972 występowała z zespołem Czerwono-Czarni, następnie śpiewała z mężem Henrykiem Fabianem i zespołem Wiatraki. Wraz z mężem krótko koncertowała w USA na początku lat 80., potem wróciła do Polski. Od 1992 przebywała w Chicago, gdzie nagrała dwie płyty solowe: "Ogrzej mi serce" oraz "Niewidzialne".
W 2008 Sobczyk wróciła do Polski na stałe, ciężko chora na raka piersi. 14 grudnia 2008 wyemitowano odcinek Szansy na sukces, w którym wystąpiła w jury razem z Ryszardem Poznakowskim.
Zmarła 28 lipca 2010 w warszawskim Hospicjum Onkologicznym Świętego Krzysztofa na Ursynowie
Znana z wykonywania piosenek takich jak Mały książę, Nie bądź taki szybki Bill, O mnie się nie martw czy Biedroneczki są w kropeczki.
Zmarł Zdzisław Beksiński (ur. 24 lutego 1929 w Sanoku, zm. 21 lutego 2005 w Warszawie) – polski malarz, rzeźbiarz, fotograf, rysownik i artysta posługujący się też grafiką komputerową.
Około 1964 roku zaczął malować. W połowie lat 60. wskazówek udzielał mu sanocki malarz Tadeusz Turkowski. Zdecydowanie zerwał wówczas z awangardą i w pełni oddał się malarstwu fantastycznemu, wizjonerskiemu, figuratywnemu, starannie malowanemu farbą olejną na płycie pilśniowej. Nigdy nie dawał swoim obrazom tytułów, uznając, że każdy widz może je interpretować w dowolny sposób. Pierwszy okres tego malarstwa, pod wpływem mistycyzmu wschodniego, któremu wówczas Beksiński hołdował, był pełen symboli, tajemniczych treści i katastroficznej, pełnej grozy atmosfery.
W 2001 cały dorobek artystyczny Beksiński zapisał w testamencie Muzeum Historycznemu w Sanoku, któremu już za życia przekazał ok. 300 swoich prac. Po śmierci artysty Muzeum otrzymało ok. 20 jego ostatnich obrazów, ok. 1000 zdjęć i grafik, a także cały majątek – mieszkania, lokaty bankowe, sprzęt komputerowy.
 |
| Imponujące, przerażające... |
Wydarzenia:
1975 – Premiera filmu Ziemia obiecana w reżyserii Andrzeja Wajdy .
1983 – Premiera filmu Karate po polsku w reżyserii Wojciecha Wójcika.
Świat
Urodzili się:
Raymond Queneau (ur. 21 lutego 1903 w Hawrze, zm. 25 października 1976 w Paryżu) – francuski poeta, powieściopisarz i eseista. Jeden z prekursorów postmodernizmu, współzałożyciel eksperymentalnej grupy literackiej OuLiPo, autor tekstów popularnych piosenek oraz maszyny produkującej sonety... Tak, tak, to naprawdę istnieje! Poszukajcie sobie czegoś w rodzaju "sto tysięcy milionów wierszy", czy jakoś tak.
Należał do Akademii Goncourtów, był także dyrektorem Encyklopedii Plejady wydawnictwa Gallimard, a jako Satrapa należał do Kolegium Patafizyki. Jego imieniem i nazwiskiem nazwano jedną z paryskich stacji metra.
"Czytanie powieści zaczynam od środka. Dzięki tej metodzie książka trzyma mnie w podwójnym napięciu: zastanawiam się jak ona się kończy i jak się zaczęła. "
W.H. Auden (Wystan Hugh Auden; ur. 21 lutego 1907 w Yorku, zm. 29 września 1973 w Wiedniu) – poeta i pisarz angielski.
Urodził się w Yorku, wczesne dzieciństwo spędził w Birmingham. Od ósmego roku życia uczęszczał do szkół z internatem – w Surrey i Norfolk (Szkoła Greshama). Wychowywany w rodzinie anglikańskiej, jako kilkunastolatek porzucił wiarę.
Wykształcony w Oksfordzie, otrzymał niższy stopień naukowy (bakałarza) po trzech latach studiów. Następnie spędził rok w Berlinie. Tam zaczął wyrażać swój dotychczas skrywany homoseksualizm.
Po powrocie do Anglii uczył w szkołach dla chłopców. W tym okresie, pomiędzy 1930 a 1935 napisał najlepsze ze swych wczesnych wierszy miłosnych – This Lunar Beauty, Lay Your Sleeping Head, My Love, Fish in the Unruffled Lakes i Out on the Lawn I Lie in Bed. W 1935 r. ożenił się z Eriką Mann, córką Thomasa Manna – było to "papierowe małżeństwo", mające na celu umożliwienie Erice opuszczenie Rzeszy – oboje małżonkowie byli osobami homoseksualnymi.
"Późny" Auden skoncentrował się na dłuższych utworach poetyckich, a poprzez rozległe lektury filozoficzne i teologiczne zbliżył się do chrześcijaństwa. Obok poezji tworzył także prace krytycznoliterackie i dramaty, współpracował również z muzykami.
Wiersze Audena na język polski tłumaczyli Stanisław Barańczak (m.in. 44 wiersze, Kraków 1994) oraz Leszek Elektorowicz, Anna Knight, Tomasz Paweł Röhrich, Jarosław Marek Rymkiewicz, Jan Rostworowski i Dariusz Sośnicki.
ALE NIE MOGĘ
tłum. Stanisław Barańczak
„A nie mówiłem?” – tyle usłyszysz od Czasu;
kiedy musimy płacić, Czas tylko zna cenę;
Gdybym mógł Ci to zdradzić, zdradziłbym od razu.
Nam szuranie zelówek – nie przytup obcasów;
Nam płacz, gdy clown z rechotem wpada na arenę;
„A nie mówiłem?” – tyle usłyszysz od Czasu.
Pusto brzmi wróżba szczęścia, pęka szkło kompasu,
Choć tobie – że mi serce sycisz żywym tlenem –
Gdybym umiał coś zdradzić, zdradziłbym od razu.
Gdzieś jest kolebka wiatru, gdzieś są drzwi do głazu,
Gdzieś powód, że się liście ścielą żółtym trenem:
„A nie mówiłem?” – tyle usłyszysz od Czasu.
Może naprawdę róże rosną bez rozkazu,
Może na serio pragnie trwać to przywidzenie;
Gdybym mógł ci to zdradzić, zdradziłbym od razu.
Niech nawet lwy się dźwigną i znikną z obrazu,
Niech armie się rozpierzchną, wsiąkną w grunt strumienie:
Czy choć raz coś innego usłyszysz od Czasu?
Gdybym mógł ci to zdradzić, zdradziłbym od razu.
Zdeněk Miler (ur. 21 lutego 1921 w Kladnie, zm. 30 listopada 2011 w Novej Vsi pod Pleší) – czeski reżyser, scenarzysta i rysownik, twórca filmów animowanych. Twórca m.in. Krecika – bohatera kreskówek dla dzieci.
 |
| Chamomila! |
Nina Simone, właśc. Eunice Kathleen Waymon (ur. 21 lutego 1933 w Tryon, zm. 21 kwietnia 2003 w Carry-le-Rouet) – amerykańska piosenkarka, autorka tekstów i pianistka. Klasyfikowana na ogół jako przedstawicielka jazzu, choć sama nie lubiła takiego szufladkowania. Jej twórczość to również muzyka z pogranicza bluesa, rhythm and bluesa i soulu.
Miała opinię osoby bardzo chwiejnej i niełatwej we współpracy, choć gwałtownie protestowała przeciw takim określeniom. Na scenie była na ogół wyniosła i dumna, ale w późniejszych latach często przeplatała piosenki dowcipnymi anegdotami ze swojego życia. Swoim królewskim stylem zapracowała sobie na przydomek "Najwyższej Kapłanki Soulu"
Alan Sidney Patrick Rickman (ur. 21 lutego 1946 w Hammersmith, Londyn) – brytyjski aktor, reżyser i scenarzysta.
Końcówka lat 80. była przełomowa: Niebezpieczne związki, wyreżyserowane przez Christophera Hamptona, z Rickmanem, Lindsay Duncan i Juliet Stevenson w rolach głównych – zrobiły furorę najpierw na West Endzie, a następnie na Broadwayu.
Wtedy dostał pierwszą rolę w filmie. Rola Hansa Grubera, przywódcy terrorystów ze Szklanej pułapki dała mu sławę eksperta od grania czarnych charakterów. Od tej etykietki przez długi czas nie udało mu się uwolnić, mimo że zagrał między innymi zmarłego kochanka w komedii romantycznej Prawdziwie, głęboko, do szaleństwa oraz zdradzanego męża w Z zamkniętymi oczami. Dopiero role w Rozważnej i romantycznej oraz To właśnie miłość pokazały światu inne, romantyczne oblicze Rickmana.
Pierwszą prestiżową nagrodę BAFTA przyniosła mu rola szeryfa z Nottingham w Robin Hoodzie: Księciu Złodziei. Sławę wśród młodszej widowni przyniosła mu rola Severusa Snape’a, nauczyciela Eliksirów w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart w cyklu superprodukcji o przygodach Harry’ego Pottera.
Tiziano Ferro (ur. 21 lutego 1980 r. w Latinie) – włoski wokalista. Na całym świecie sprzedano ponad siedem milionów egzemplarzy jego albumów.
***
Może i na raty, ale KaKu w tym tygodniu jest kompletneee! Cieszę się z tego. Czy kolejne uda mi się wypuścić w niedzielę? Tego nie wiem... ale będzie, najpóźniej w poniedziałek. :)
Pa!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz