+18po22, vol. 14

Hej!

Zapomniałem o poście, parafianie mojego małego, niszowego kościółka! Zły ze mnie pasterz, zły. Któż będzie Was prowadził przez ciemną dolinę, gdy mego słowa zabraknie?
Podejrzewam, że znalazłoby się muuuultum możliwości. Sam mógłbym podać paru twórców "od ręki". :D No, ale cóż, skromność nie pozwala mi chwalić siebie, zazdrość - polecać wszystkich lepszych ode mnie. Powracam więc z erotykiem, dzisiaj, tak... Oj, nastrój Euro udzielił się i mnie, stąd może to opóźnienie. Ale już, dziś żadnych meczów nie oglądam, dziś jestem tylko tutaj.

Zastanawiałem się, czy tworek będzie wystarczająco "erotykowy" jak na ten cykl. Wszak już w zapowiedzi fejsowej napisałem, że to raczej soft niż hardcore, mizianie się po policzkach przez zakochańców z podstawówki zamiast grzmocenia się po kiblach w gimnazjum, ale cóż... Liczę na wyrozumiałość tej bardziej hardcorowej części moich czytelników (sic! - to mam czytelników?). Opanujcie na chwilę żądze, powstrzymajcie chuć, zaciągnijcie hamulec ręczny (he he) w namiętności... i oddajcie się zmysłowemu podnieceniu na myśl o tym ulotnym, tym niezrozumiałym, tym paskudnie dwuznacznym.
Tak dwuznacznym, że może dosłownym.

Zapraszam na tworek.



***

Milczenie

O czym myślisz przed snem?
No, powiedz.
Gdy oczy przykryte powiekami
jak stare meble prześcieradłami
i kołdra dla ciała niczym pokrowiec,
o czym wtedy?

Czy szukasz mej woni?
No, powiedz.
Kiedy poduszkę miast plecy drapiesz
czas wolną strugą z zegara kapie.
Czym łzy wycierasz, mów, nikt się nie dowie
bo i kiedy?

Półprawda czy kłamstwo?
No, powiedz.
Gdy szept słodyczy lejesz mi w uszy
gdy będę w tobie, czy się poruszysz?
Zamilkniesz. Zatęsknisz, przypomnisz o mnie
sobie wtedy?

Chcesz zobaczyć rebus?
No, powiedz.
Gdy ty mnie jak nitkę nawijasz na palec
udaję dobrze, że nie czuję wcale
i w ciszy odrzutu
w krzyku milczenia
mam aż zbyt wiele
do powiedzenia.


Dobrrranoc!