+18po22 vol.16

Hej!

Nowy Rok, Nowy Ja? Cóż za bzdura. Widmo będzie ten sam zawsze i wszędzie. Oj tak. Troszeczkę niesystematyczny, troszeczkę narwany i spontaniczny, troszeczkę poważny gdy sytuacja tego wymagać będzie.

A jeśli chodzi o erotyki jestem baaardzo poważny, bo i poważne kwestie poruszamy.

No bo spójrzcie... intymność, bliskość, pożądanie. To nie są rzeczy, które wyciągamy na światło dzienne, którymi chwalimy się przy rodzinnym stole w niedzielne popołudnie.Oczywiście, czasami chcielibyśmy to wykrzyczeć całemu światu, ale... wiecie co? Przecież to i tak widać w spojrzeniach. :)

Kwestia erotyków, wg mnie, to pobudzenie pod wpływem chwili. Decyzja o napisaniu czegoś musi dojrzewać, to prawda. Nastrój jest ważny, atmosfera. Jednak już samo chwycenie za długopis to... jak pocałunek. Wiecie, taki oczekiwany, ale niespodziewany jednocześnie. Podszyty niepewnością, ale jakże pożądany.
Całujemy.
Piszemy.
I w końcu możemy wykrzyknąć: w końcu!

Krzyczymy jednak tylko w głębi duszy, gdy tymczasem te wymarzone, wyczekiwane usta rozrywają nas na miliardy malutkich kawałeczków, a każdy z nich jest zbudowany z endorfin sklejonych czystą pasją.

Tworek dzisiejszy... Cóż rzec, jeden z najświeższych, którymi przyszło mi zamazać swój zeszycik. Serio serio - nie ma w mojej stajni na chwilę obecną młodszego źrebaka.
To bardzo osobiste, wierzcie mi, ale... lubię styczeń. Chciałbym, abyście tez go polubili. :)
Zapraszam.

Duet

W filharmonicznej przestrzeni pokoju...

Już teraz musisz

objąć mnie dźwiękiem

dotykiem szarpnąć

i ze strun jękiem

w nieobliczalność łóżkowego znoju

popłyniemy...

Otocz udami cały mój intelekt,

zliżę pot twych słów

skrzypcowych ramion

skrzypiących cicho

skrzących się znamion

aż ci oddechu zostanie niewiele

żadnej tremy...

Pocałunkami klawisze twych zębów

wciskam z pietyzmem

wirtuozerskim

wdzięczny to koncert

iście nieziemski

i w a cappelli naszych spojrzeń taktów

upadniemy...

Uśmiech, zabawa, bawmy się dźwiękami,

duetem bębna

i saksofonu

pianina brzdękiem

i fletem znowu

aż wśród orkiestry zostaniemy sami

po kryjomu...

/styczeń 2017r./

Pozdrawiam cieplutko i życzę gorących snów.
Paa!